Yeni anneler için ”kahvemi sıcak içemedim” sözü sadece bir semboldür.
Bir yeni anne kahvesini sıcak içemediğini söylüyorsa, aslında konu kahve değildir.
Biraz anlaşılmak, içini dökeceği bir dost, onu yargılamadan dinleyecek bir ses istiyordur.
Biraz daha uyuyabilmek hayalidir. Ama o uyku sadece dinlenmek için değil, yeni bir güne daha güçlü uyanabilmek içindir.
Bir gün olsun “Bugün ne yemek yapacağım?” diye düşünmeden, sadece bebeğinin gülümsemesine odaklanmak istiyordur.
Kendine ait bir-iki saat hayal ediyordur. Belki kuaföre gitmek, belki sessiz bir parkta yürüyüş yapmak, belki de bir kitabın sayfalarında kaybolmak… Sadece “ben” diyebilmek…
Eski çalışma hayatını özlüyordur. Çünkü o hayat sadece iş değil, takdir görmek, üretebilmek ve başardığını hissetmekti.
Eski bedenini ve aynadaki özgüvenli halini anımsıyordur. Şimdi ise daha rahat ama belki de ruhuna dokunmayan kıyafetlerle kendini saklı hissediyordur.
Elbette bebeğinin her şeye değer olduğunu biliyor. Onun her göz kırpışında, her minik dokunuşunda mucizeler görüyor. Ama bir yandan da birilerinin onu da fark etmesini, “Sen nasılsın?” diye sormasını bekliyordur.
Çünkü her anne, güçlü olduğu kadar kırılgandır. Ve bazen en büyük ihtiyaç, yanında anlayışla duran bir omuzdur.
